Zaman Sen Ve Yokluk

ZAMAN DEĞİLMİ,
BİZLERİ GEÇMİŞTEN ALIP,
BU GÜNLERE GETİREN.

ZAMAN DEĞİLMİ BİZLERİ,
ORTA NOKTADA BULUŞTURAN.

SEN !
ZAMANIN BİR NOKTASINDAN,
GELMEDİN Mİ ! BU GÜNLERE ?
SENSİZ NASIL GEÇİRMİŞİM,
TÜKETMİŞİM TÜM ZAMANLARI.

SENİNLE DOĞDU,
ZAMANIN DEĞERİ KALBİME,
SENİNLE DOLDU,
TÜM COŞKU YÜREĞİME,
İÇİMİ ACITAN BİR NOKTA!
YOKLUK ?
YA YOKLUK !!
NEREYE KADAR SÜRECEK BU YAŞAM,
ZAMANIN ÖNCESİNDEN,
SENİNLE VE YOKLUĞA..
SONSUZLUĞA.............

BİR DÜŞ, BİR HEYECAN,
BİR YAŞAM COŞKUSU DOLU HAYAT,
NEREDEN NERELERE GELDİK,
BİR NOKTADA KESİŞTİ YOLUMUZ..

YORULMUŞTU ZAMANSIZ,
BU GÖNÜL,
BU YÜREK,
SENİNLE AYDINLANIYOR ŞİMDİ,
SICAKLIĞINLA ERİYOR BUZ DAĞLARI,
SEVGİNLE SARMALIYOR AŞK BAĞLARI,
BİR KORUK İKEN ÜZÜM TANELERİ,
ŞİMDİ YILLANMIŞ BİR ŞARAP MİSALİ,
DUDAKTAN KALBE VERİYOR O HAZZI.

DUYUMSAMAK İSTERSEN YÜREĞİNDE,
GÖZLERİNİ KAPAT VE DİNLE,
SONSUZLUĞA UZANIR GİBİ UZANIYORUZ,
YAŞAMA VE HAYATA..

03,07,2004