Belirir çehrelerde, umutsuzca sessizlik,
Ufka nazar ediyor, kendisinden kaçışlar,
Dalında soldu güller, bahçede çaresizlik,
Damla-damla ağlayan,o gözlerden bakışlar.
Tebessümlü sîmâlar, aydınlatır kalpleri,
Sevinçten sızlar göğüs, bastırırsın elleri,
Umutlar kelam olur, söyletirken dilleri,
Kıpır-kıpır hayata, neş’elerden alkışlar.
Gecikmiş bu tebessüm, dokunup geçse bile
Yürekler maruz kalır, cehennemî bir yele,
Kütük olup kapılır, zaman denilen sele,
Avaz-avaz ses ile, elemden yakarışlar.
Sırtını döndü zaman, vedâsız çekip gitti,
İftirak eden ömür, dünyadan ufûl etti,
Visâle; ne gerek var, mâlûm ya zaman bitti,
Gürül-gürül sel gibi, hızla giden akışlar.
07.03.2011
Kocaeli
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (24)