Zaman Sarkacı Şiiri - Veysel Boğatepe

Sildim simanızı belleğimden
Ne varsa sizden kalan
İnsanoğlu kılcaldan ibaret
Bilmem gerekli mi gece?
Girmek için günaha
Erkek desem;
Boşalıyor kavram
Kadın desem;
Sırtüstü yatıyor orgazma.

Sür-git dönüp geldiğim
Hangi aşkın kıyısında dursam,
Hipermetroplu gözler,
Kalpler dijital
Yanlış şarkılarda
Akortsuz besteler
Çabuk söyleyin şimdi.!
Kim başarabilmiş,
Kendi akarsularında
Deniz olmayı?

Şimdi biraz açalım bunu
Bir tek kendime mi yalnızım?
Yüzümün inkarı mı yoksa?
Ben mi ısmarlamışım
Bulutsuz bir gökyüzünü?
Neden elleriniz parkinsonlu?

Tamamını tümleyelim şimdi
Kaç türlüsü vardır çoğalmanın?
K'si düşürülmemiş,
Günahından çok
Sevabından korkarım zebanilerin
Şimdi çizelim altını
Kalın kesik çizgilerle
Zehirli mantar gibi
Üremediniz de,
Ne yaptınız ana rahminde?
Bari bunu söyleyin.