zaman her şeyi
sürüklerken ardından
yaralar kabuk bağlamış
taşlar yosun
sabır kemendi
boynuna takılı kadın
işte sen o sun
zamana inat
hep aynı yerde
oynadığın oyunda
bilmem
kaçıncı perde
ben
bitmeyen oyununun
tek seyircisi
korkuyorum
oyun bitip
bir gün
kapanacak perde
işte o zaman
ne senin oyunun olacak
ne benim seyrim
gel şu oyunu
birlikte oynayalım derim
beraber yutalım
sahnenin tozunu
birlikte yudumlayalım
zamanın
baharını yazını
hazan mevsimi geldiğinde
yavaş yavaş
kapansın perdemiz
tek çenek olalım
kışla birlikte
yok olurken biz
Kayıt Tarihi : 8.9.2011 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ANT.10
TÜM YORUMLAR (11)