Zaman Perilerinin Süpürgesi

ZAMAN PERİLERİNİN SÜPÜRGESİ

Bir tıkırtı duyuyorum evrenden
sanırım gizli gizli süpürüyor periler.
incinmiş yanlarını insanlığın

Zaman
sıcak kokusunu daha sürmeden
tereyağlı ekmeklerin üstüne.

Süpürülüyor
Eskimiş şeyleri insanlığın.

Terk edilmiş eşyaların üstünde
ince bir örtüdür zaman.
toz kaplı yıldızlardan bi-naz
serpiştirir,
terazisi şaşmadan
kimine çok,
kimine az.

Sonra süpürülürüz tertemiz
maharetli perilerce zamandan

Şimdi uzak bir hatıra bana
İlk kez babamın elinden tutuş.
Bak okullu olduk şarkısı ile
Dizimin kanadığı ilk düşüş.

Aşı olmaya duyduğum korku
ve başıboş sokak köpeklerinden
mahallenin delisinden mesela.
Hepsini silip süpürmüş zaman
Kalmamış hiçbir tortu
İnsansı korkulardan

Elbiselerde şimdi ne bir kan izi
Ne de elimizde babamızın elleri
Bizden delisi kalmadığı için mi_
Silinip gitmiş her şeyden
Zamanın çizgileri

Akşamüstü daha güneş batmadan
Süpürür annemin çağırışını
Periler evinden bir garip sultan

Sevda bir yerde biter
hasret usulca yerleşir en derine
Entarisi allı güllü güzeller
Bezenirler beyaz gelinliklere
Kol kola zamanın perileriyle
Ayırırlar ağarmış saçlarını
Gül takılı incecik beliklere..

Güneşe uzanan eller yanar ya
Öylesi uzanıverse zaman

Zamanın süpürgesi ellerinde
Dokunur yüzündeki çizgilere

Yeni doğmuş bebeklere
babaların ilk nazarı
İnce bir muska gibi sarınılan muhabbet
çığlık çığlık ifade
çığlık çığlık merhamet
şimdi duyabilir misin
hiçbirinden nedamet?

Gidenlerin ardında kalan şeyler
incitirken klanda en soyluyu
bir müzik kutusu, eski bir fener
zamanın eli dolaşır mermer avluyu
ve süpürür periler itinayla
gözlerdeki uykuyu

hissediliyor
kimse yokken
saatin nabzı tüm duvarlarda
patır patır sıvalar dökülüyor
boyanıyor ince badanalarla
usanır sanma zamanın perileri
yağmur sonrası sukutu gibi
dolaşıp dururlar etrafımızda

Böylesi gidişlerde acınası bir yan var.
Korkutuyor
çepeçevre sukutu
Sen dokunsan sönüverir yıldızlar
Unutur gemiler demir almayı
Bir incinin saklandığı yer gibi
Karanlık duruyor içimde yıllar

Ayın hiç görünmeyen yüzü gibi
Saklanırsın
Zamandan köşe bucak
Elinde süpürgesiyle periler
Saklandığın yerde bir gün
Seni de muhakkak bulacak

papatya falına bakarken artan
kokulu yapraklar gibidir zaman
sona kalan
ama hep kopmaktan korkan

dolu dizgin atların koşuşu gibi

Sonra
süpürülürmüş birer birer
zamanın en çabuk perilerince

Gün ışığında yüzünü ısıtmak gibi