Zaman Ötesi Özgürlük.
Karanlığa gökgürleyişleri ve yıldırmlar vuruyur.
Gökyüzünde dökülen yağmur sularına aktı sevinçlerimiz.
Ezilmiş çiçek,
Yemyeşil kırlar,kokulu otlar
Yaşlı ağaç kümeleri,
Kayalara tüneyen çoban kuşları,
İlk insan sesinin kasırgasında bekliyor konuklarını.
Ve siz biliyor muzunuz,
Bu topraklar felaketleri bizden daha iyi bilir.
Budandır felaketleri gören bu gözler sığınmamdır.
Faili belli katlediliyoruz.
Tanrıları memnun.
Vadiler daralıyor doğurgan renklerde.
Kan uğultuları içinde akıyor vakitsizce.
Ateşin ve kanın dilini yaşamımızda duyuyoruz.
Yaralarımız konuşur ateşin kokusunu alır almaz.
Göz yaşlarımızı içine akıtarak.
Karanlığı usul usul iterek aksın günümüze güneş.
İnsanileşmeyi zamanesi bir özgürlük duydusuyla yaşıyarak.
Hasan Kişin(17-11-2005)
Kayıt Tarihi : 28.11.2005 23:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!