Zaman; “önce”ydi
Ilıman geçen bahar bittiğinde,
Yaza dokunan sıcağın tebessümü sardığında,
Sevmenin anlamının farkındalığındayken,
An güzeldi kalbe düşen hoşlukla…
Zaman; “sonra”ydı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta