Zaman ne cevherleri öğütüp küle döndürür bilir misin?
Hiç bir şey kalmıyor yerli yerince,
Muhayyilemizde dondurduğumuz resimler gibi,
Kalmıyor karakterler, binler alemler gibi,
Uzaklıklar giriyor araya. ışık hızında,
Milyar yıllar gitsen ulaşamazsın artık.
Bozulmak için çok uzun bir zaman
Şu üç günlük dünya.
Arınmak için ise göz açıp kapama gibi.
Ben seni kalbimde bir cevher gibi saklamıştım dostum,
Ama baktım ki sakladığım yerde yoksun.
Öyle yok oldun ki yokluğunu bile fark edememişim.
Sen mücadeleni çocuklukta bıraktın galiba.
Öyle ya, hayat bu gayri. Sanırım yoruldun.
Faziletin çileli, zorlu yollarında.
Kaybetmişsin ölçülerini tartılarını.
Kalbine miyar olmuş senin de dünya.
Senden halbuki ne kadar umutluydum.
Kısacası yazık ettin kendine dostum.
Demek ondanmış sessizliğin suskunluğun.
Buna bile bile kaybetmek denir biliyor musun?
Dünya kaybetmeye değecek kadar
Kıymetli değil dostum.
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir dostun değişimi.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)