Zaman, sarp bir uçurumdur; kıyısında hayatın anlamını sorguladığımız ama hiçlikten bir türlü kurtulamadığımız.
Zaman, çıkışı olmayan bir tüneldir; oyuncak trenlerimizin enkazını çocukluk gözyaşlarıyla ıslatıp masumiyetin cenaze töreninde onları gönlümüzün derinliklerine gömdüğümüz.
Zaman, uçsuz bucaksız okyanustur; hayallerimizi gerçeğin acı veren dev dalgalarına terk etmenin hüznünü benliğimizin en gizli köşelerinde duyumsadığımız.
Not:Üff! Amma da karamsar şeyler yazdım. Aslında ben böyle birisi değilim.
Kayıt Tarihi : 20.8.2008 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!