Meçhul bir inde.
Önde maymun aşığı,
O, maymunun izinde! ..
Aman,
İnsan kalmamış zinde,
Ve farkında olmadan,
Yaşamışız biz inde.
Orman,
Yuva dikenlerinde,
Birden ürperiverdik,
O vahşinin dizinde!
Harman,
Can yok tanelerinde,
Hep samana aldandık.
Biz o harman yerinde.
Saman,
Ve ateş var dibinde,
Altın parlıyor sandık,
Durduk bitişiğinde.
Duman,
O dağdan geldiğinde,
Boğulduk hem de yandık
Zehirin eşiğinde…
İmdat imdat vah aman!
Koştu Bediüzzaman.
Yandı saman,
Bitti duman,
Açıldı meydan,
Koskoca harman.
Ne yaman karhama,
”bizimdir bu zaman”
Kayıt Tarihi : 23.12.2008 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)