Zaman Makinesinde Yalın Özgürlükler

eskiden ne beklerdim bu içine düştüğüm mecbure kalabalıktan
günümü gün ederdim sokaklarda
göçebe dostlar edinirdim
kahkahası ılıman kadınlarla su kenarında
vakti duymak doruğunda akşamlar edinirdim sakin
ya da vakti doyurmak telaşına düşerdim tekinsiz ve sinirli
bu içine düştüğüm nefret neler götürdü benden
aynadaki yalan dolan çizgilerden
değişmiyor hiç birşey diyemem
ama bazı şeyler hiç
hiç değişmiyor harbiden

bu içinde çürüdüğüm devşirme düzen neler kattı ruhuma kim bilir
yalçın mühürlerle damgalanmış yolsuz veznelerde düzenbaz oldu dilim
şehvetsiz sevişmelerim
defolu düşlerimle ben
çulsuz bir ikindiyim artık
şimdi başımı alıp gidemem de,
yaşlıyım kendimden
yorgunum öğlen uykusundan
her şey için çok geç diyemem
ama bazı şeyler için
çok geç harbiden..

fallarımı gökyüzünde aradığım o avare günlerimi özlüyor değilim elbette
ancak özlüyorum sıcak bir öpücükle ısındığım güzlerimi
güvensizliği ve kuşkuyu sevgiyle yerdiğim günleri
ve beyhude gecelerin o yalın özgürlüklerini.