Zaman Makinesi Şiiri - Umut Ülbegi

Tersyüz ettim
seksen iki yaşındayım
vazgeçmişim
kuş bakışı izliyorum
her gece yatağımdan yükselip
sokaklarda geziyorum
nefes alıyorsam
yalnızım ve korkuyorum

yetmiş dokuz yaşındasın
gün boyu önce torunlarını
sonra çocuklarını düşünüyorsun
yaz gelince
uçsuz bucaksız özlemini akıtıyorsun
gece gündüz seviyorsun
nefes alıyorsan
kalabalık ve cesursun

zamanı geri çevirsem
bunca yıl senin için yaşadığımı
anlatabilsem
görebilsem
gözlerinde bir an için
elini sımsıkı sardığım anki bakışlarını
huzur içinde ölebilsem

teryüz ettim
yirmi sekiz yaşındayım
sarılmışız
yanımdasın
gitmesen

ne olur
gitme sen