Zaman Makinası! Şiiri - Mesut Öztürk

Ah bir zaman makinası olsaydı.
Çocukluğuma dönmek isterdim.
Anamın çorbasını içer,
Babamın nasihatını dinlerdim.
Sıcacık yuvama bağlanır,
Gurbete gitipte hasretler çekmezdim.

Ah bir zaman makinası olsaydı,
Okul çağlarıma dönmek isterdim,
Herşeyi iki kere öğrenir,
Pür dikkat öğretmenimi dinlerdim.
Okumanın değerini bilir,
Almanya ellerinde özlem çekmezdim.

Ah bir zaman makinası olsaydı,
Gençliğime dönmek isterdim.
Arkadaşlarıma sıkıca bağlanır,
Dostluk kıymeti bilirdim.
Sevmenin tadına iyice varır,
Yanlızlığın acısını çekmezdim.

Ah bir zaman makinası olsaydı,
Evlendiğim ilk günlere dönmek isterdim,
Saygıyı, sevgiyi verir, gerekirse öğretir,
Kurduğumuz küçük yuvada,
Çocuklarla mutlu olmayı dener,
Pişmanlığın külfetini çekmezdim.

Ah bir zaman makinası olsaydı,
Daha düne gitmek isterdim.
Yaptığım yanlışım varsa,
Düşünerek hareket eder,
intizamlı davranarak çözerdim.
Hayatımdan tat almayı bilir,
Hayaller peşine düşmezdim.

Ah bir zaman makinası olsaydı
Yaşamanın ne anlamı kalırdı?
Yapılan hatalardan, kim ibret alırdı?
Bugünü bugün gibi yaşamak gerek,
Ne yaptıysan? Ne ettiysen?
Hayallere düşmeden kabüllenmek gerek.