Masal Şiiri - Orhan Karataşgüler 4

Zamana yenik her acı, keder ve hüzün
Hangi fidan boy verir bir günde
Meyveye durur
Bir annenin dokuz aylık Sabrına
Ödül değilmi doğum sancısı
Kavuran güneş bir ağaç gölgesine
Zifiri karanlıklar ayın parlak yüzüne
yenik değilmi
İnsan dediğin hasretle yıkanmış
Acıyla sınanmış bir varlık
Kışa düşer ayazı yer üşür
Ama bilir kıştan sonra bahar var
Ve yağmurlar yağdıkça nehirler akar
Bilirim
Benzemez hiçbir yara ötekisine
Kimi kanar, kimi sancır
Ama öyle boylu boyunca yere serip
bir defada öldürmez adamı
Zaman alsada İlla kabuk bağlar
Hüzün çiçeğim
Her ayrılık yarım bırakmak değil
Her kavuşmada tamamlanmıyor insan
Nice kördüğümler bilirim birbirine dolanmış
Aynı gölgede ayrı dünyada
Geceleri aynı düşleri ayrı
Kalem senin elinde, kader içinde
Masal bu nasıl yazarsan senin gönlünde