Zaman'la... Şiiri - Nevin Akbulut

-I-
Zamanında sayfalar dolusu yazmalar yetmezken,
Zamanla kelimeler yeter…
Ve sonra kısaltılmış kelimeler alır yerini..
Zamanla kelime etmesine bile katlanırsın…
Hatta bir şey söylemesine bile gerek kalmaz..
Bir zamanlar varlığında yokluğunu yaşarken,
Şimdi yokluğunda varlığını yaşamayı öğrenirsin…

-II-
Zamanla geriye sadece Resimler kalır..
Hatta O’nun resimlerine bile bakamazsın…
Cesaret edemezsin buna..
Onun çektiği, kendinin güldüğü resimler kalır,
Hani şu yanında kendini çok güzel hissettiğin
Anlardan kalan…

-III-
Onlara bakıp yetinmeyi öğrenirsin..
Hatta öyle An’lar olur ki,
Kendi fotoğraflarına baktıkça sanki,
Onu görürsün…

(YirmiAltı-Eylül-İkiBinOnBir)