Zaman Kötü Zamandır Şiiri - Serdar Atabay

Vatan namus diyerek, beynimize kazıdık.
Neler gördük Allah’ım, bayrak yere atıldı.
Zaman kötü zamandır, böyle nasıl yaşanır.
Haine destek çıkıp, gariplere çatıldı.

Nakış nakış işledik, kalbimize vatanı.
Bırakmadık duasız, kefensizce yatanı.
İzledik ihaneti, yola çıkıp satanı.
Dağda yaban domuzu sürümüze katıldı.

Geçmişinden utanıp sağa,sola baktılar.
Moda sanıp bayrağı, yakalara taktılar.
Ele peşkeş çekip de, yürekleri yaktılar.
Şehidimiz kan ağlar, toprağımız satıldı.

Gizliden çalıştılar, yok ettiler varını.
Biçtirdiler ekini, vermediler darını.
Çoğu zevki sefada, düşünen yok yarını.
Beni bağlamaz deyip, horlayarak yatıldı.

Kardeş kardeşe düştü, kan akıyor her yerde.
Unutuldu hayırlar, akıllar şimdi şerde.
Gülümseyen yüzler yok, obamız düştü derde.
Gözümüz görmez artık, dilimizde tutuldu.

Kurulan hayalleri, anlamakta zorlandık.
Dışlandık her ortamdan, sevilmedik horlandık.
Şamar oğlanı olduk, sırt döndüler,arlandık.
Verilen vaatlerse bir lokmada yutuldu.

Gururu hasat sanıp, zamansızca biçtiler.
Meze yapıp canları, kanımızı içtiler.
Serdar’ ın gül bağından, yol diyerek geçtiler.
Yapılanın haddi yok, yine de unutuldu.