Zaman Kırılması Şiiri - Turgay Kurtuluş

Hangi çağın kıyısındayız?
Kristal saatlerin eridiği yerde
Biz, şeffaf gölgelerin tohumları
Bilinçaltının mor boşluğunda süzülen.

Pazar kırık bir ayna parçası
Takvimler kan ağlarken
Yedi günün en çıplak yerinde
Zaman, içimizde çürüyen bir nar.

Biz kimiz?
Belki de hiç olmadık
Rüyaların tersine akan suyunda
Kimliksiz hayaletler gibi.

Mutsuzluk paslı bir kelime artık
Dilimin altında eriyen zehir
Onu çıkarıp atıyorum geceden
Karanlığın en derin çukuruna.

Yeni bir alfabe yazıyorum şimdi
Harfleri mutluluktan yapılmış
Her hecesi güneş olan
Her virgülü gökkuşağı.