Zaman kırılınca ortadan Şiiri - Seran Madra

Unutulmuşuz sıradan bir kağıda yazılmış kaderimiz
Uçları alın yazımıza batmış posalı öpücüklerin
Merhameti merhabadan az gülümsemeler görünmüş bize
Dilek ağaçlarına asmışlar bizi
Kimi dilesek kimseye dilemiş gibi olmuşuz
Gök yırtılmış başımıza toprak çalmışlar
Yeni bitme dikenler kök salmış ruhumuzda
O umutlar ki diri diri gömülmüş göğüs boşluğumuza
Ne yeni ekilmiş tohumlar ne de ansızın ölen sardunya tanımış bizi
Memleketin tuz basılan yaralarını kanatmış gökkuşakları
Yağmurlar asit gibi eritmiş tenimizi
Öfke ve kül ruhumuza üflenmiş
Sürgüleri yüzümüzü yaran kapılara takmışlar
Darılmak boşuna ne nefsimiz bize ait ne biz nefsimize
Kıldan can candan kıl yapmışlar idamlık taburelerden
Gökleri aşka boyamışlar bize kalan siyah bir tül
Cümlesi cihana değen ince bir çığlık kalmış bizi bizden uzaklaştıran dehlizlerde
Ne istersin ey yüreği taş bağlamış zaman
Bir bize mi vermezsin bizi