Öğrenmektir zaten bir zaman...
Zaman ki tutunacak sımsıkı bir eldir.
Öğrenmektir hayatın acı yönlerini,
İçini ısıtacak bir yudum sevgiyi...
Bazen öyle yorulur ki zaman.
Kala kalır,unutur seni...
İşte O zaman gözlerin kapanır açılmak istemezcesine,
Kış soğunda üşüyen bir çocuk olursun
İsyan etmemek namına
Ve üslubumu bozmamak için,
Ufacık bir umut bırakırsın kalbinde...
Bir tek senin mevsimin,
Ve özlemlerini büyüttüğün sonbahar çıplaklığı Sağır...
Peki tutabilirmisin,geçmişi,
Ve kalbinin köşesindeki,
O en derin seninle büyümüş zamanı?
Ve geçmişe inat geçmişin bir köşesinden tutabilmekse herşey.
İşte sen o zaman başarmışsındır arkadaş!
Hayatın bir köşesinden tutmayı.
Ve yine başarmışsındır,
Sevenlerini arkada bırakıp,
Her şeyi olduğu gibi kabullenmeyi...
Kayıt Tarihi : 21.5.2010 17:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!