Zaman Kalmadı Şiiri - Bülent Yücetürk

Herkes baktı sana ama bir ben gördüm
Sen olmadan önce aslında ben bir kördüm
Bir ateşti yandı geçti dediler ama bir közdüm
Yeryüzünden sonra gökyüzü de varmış yeni çözdüm

Sen bahçemde yer açtığım cennet kokan tek güldün
Rüzgar savurdu seni çünkü sen bende küldün
Bıraktı gitti dediler sandılar ki üzüldüm
Aynada gördüm seni içimdeydin ve buna güldüm

Soranlara öldü dedim sandılar ki yastayım
Sana feda edilecekse bir ömür bilki en baştayım
Yolun yarısını geçsem de maşallah denen yaştayım
Uzaklarda arama ya gözünde ya da hilal kaştayım

Güneşten söz aldım yine bu gece uzun olsun
Sensiz doğacaksa artık battığı gün son olsun
Bana bayram olacaksa hayat geldiğin gün olsun
Bir ömür senle olacaksam eğer isterse bir gün olsun

Bu dünyayı anlamadım o da beni anlamadı
Ben kalktım o düşürdü artık derman kalmadı
Bari sana ulaşsaydım sana bile salmadı
Belli vuslat diğer tarafta burda zaman kalmadı

İsterdi ki deli gönül sarılsam ama elim varmadı
Hem düşte baktım hem de hayalde ama gözüm doymadı
Ben giderim sen kal desem ona da dilim varmadı
Dedim ya gülüm kavuşmayız burda zaman kalmadı

Ben sana ömür verdim sen de bana bir gün ver
Ben sana bahar verdim sen de bana bir gül ver
Ben sana deniz verdim sen de bana damla ver
Anladım cennette meleğimsin burda zaman kalmadı
Anladım gülüm anladım burda zaman kalmadı