Zaman kalmadı daha çok sevgi tüketmeye,
Zaman kalmadı kalb kiriklarini dert etmeye,
Zaman kalmadı gözlerden inci yaşlar dokmeye,
Zaman kalmadı alemi seyretmeye...
Günden güne çürürken bedenler
Yasini tutar mı ki inceden tinler?
Toprak olacakken beden
Niye çürütüyordu insan ruhunu neden?
Fısıldıyor herkese ölüm
Umrunda mi ki insanın ölüm
Altındaki toprağın kayacağını bile bile
Saplıyor umarsizca yere...
Kayıt Tarihi : 25.7.2018 13:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!