Zaman insana neler öğretiyor neler?
Sensiz yapamam derken,
Seni sensiz yaşamayı da,
Öğrendim ben.
Dokunmuyor artık bana,
Ne çok çok uzaklarda oluşun,
Ne de yokluğun.
Ne bitmek tükenmek bilmeyen özlemin,
Ne de gecenin koyu karanlığında,
Duyamadığım sesin,sessizliğin..
Seni içimde yaşıyorum,
Aşkımı bir başıma,doya doya,
Tadını çıkara çıkara yaşıyorum.
Ve.....
İlk kez farkettim biliyor musun?
Seni sensiz yaşamanın,
Ne kadar güzel olduğunu.
İlk kez farkettim,
Olmasanda yanımda,
Meğer sen!
Beni ne çok seviyormuşsun!
Kayıt Tarihi : 31.3.2004 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NEFİS
TÜM YORUMLAR (11)