Zaman İçinden Hece İnsan- Garib Çoban

Zaman İçinde Hece İnsan - Garib Çoban

Ah tanrım, bana kendime zulmetmeyi öğretme. Derin düşünceler içinde boğulup içimden bir şehit çıkarmayı öğretme.
İnsanlar çoğu zaman gerçeğe aç olduklarını iddia ederler.
Ama kendilerine sunulan karşılıksız sevginin lezzetinden nefret ederler.
Dünyalık putlarını bırakmazlar!..
İnançla derin derin nefes almayı öğret!..
Nedir bu topraklarda biten?..
Buğday mı nefesss mi?…
Latifesi?…
Gönülden gönüle güzide bir mektuptur.

Var Olma Yolculuğum

Geçer dostum, geçer.
Biraz zaman geçsin her şeyi unutursun.
Biraz zaman geçsin, her şey seni unutur.
Hayat bizi iyileştirir, şafi olana sığın yeter.
Her şey geçer!…
Sevgilinin değeri, kadri, sevenin izzeti iledir!..
Ey aşık!..
Bak bakalım; kadrin ne, değerin nedir?..
Hatırla!.
Eylemin önündeki engel, eylemi ilerletir.
Yolu tıkayan şey, yol olur.
Ne kadar tutkuyla istemiştin geçmişte.
Şimdi sende hem tiksinti hem de rahatsızlık uyandıran birçok şeyi.
Güzellik kalır, iyilik kalır, merhamet kalır, dostluk ve muhabbet kalır.
Gizli bir şiirde olduğu gibi gülün dikenleri onun özünü korur.
Bazen aceleye getirilemeyecek gizemlerin arasında en derin aşk çiçek açar.

Aşk herkese göre değildir.

Bu dünyada hakikatte uğruna yaşanmaya değer olan ne ise, o kalır.
Her şey geçer.
Benden sonrası kalır.
Sevene nefes gerekir!..
Yok isem aşka takati kalmayacağından perişan hâlde, dağ başında kurda kuşa yem olur gider.
Dünya çok gizemli ve kafa karıştırıcı bir yer.
Eğer kafanın karışmasını istemezsen.
Başka birinin zihninin kopyası olursun.
Uzak olanı yakına alabilmek için çok sevmek gerekir.
Alemde nefes kadar ince sanat görmedim.
Bireysel olarak biz kovada bir damlayız.
Birlikte engin bir okyanusuz.
Sana yapılmış bütün kötülükleri hatırla.
Bu senin kötülük yapmamanı sağlar.
Eğer sana yapılan iyilikleri hatırlarsan, bu da iyilik yapmanı sağlar.

Birisi, bir gün.

Aşk ile döner durur aşık bizimle teheccüt vakti zevkte.
Çirkin ve kötü olanı yok etmek tamamen mümkün olmayabilir.
Fakat, iyiyi ve güzeli öne çıkarırsak kötüye ve çirkine yer kalmaz.
İnsan içinden geçirdikleriyle de imtihan olur.
Dışından söyledikleri zaten boynuna asılıp yıllarca gelir seninle.
Eğer bir dış etken sizi üzerse, duyduğunuz acı o şeyin kendisinden değil.
Sizin ona verdiğiniz değerden geliyordur.
Onu da her an ortadan kaldırma gücünüz vardır.
Dünya ve ahirette nefesine âgâh olmaktan mahrum kalan kimse pek çok hayrı kaçırmıştır.
Öyle ya direği yelden bu yapıda.
En zor savaş insanın kendini fethetmesidir.
Nefes kiminse hayat da onun.
İyi ki O/Nun
Elhamdulillah.

Vermesini bilmektir hayat.

Doldur-boşalt, Alış-veriş, Gidiş-geliş.
İkili birli oyun.
Olmam gereken yerden çok uzaktayım.
Belki de yoruldum, bilmiyorum.
Öyle karışık, öyle yabancıyim ki.
Bu aralar kendime bile gelemiyorum.
Kaçınılmaz!…
Nasıl güçlüyüm ve nasıl acizim.
Aynı hayatın içinde bir görsen.
Sürekli eksik olan, bir süre sonra gerekli de olmuyor.
Nefes verme derin ve uzun.
Hepimiz yapamadıklarımızı istiyoruz.
Yasak olanın hayranıyız.
Nefes alma kısa ve sabit.
Ve uzun uzun susuyoruz, s/özün savrulan sonbahar yapraklarının kıyısında.
Buğzu, kîni ve adâveti terk eyle!..
Sarıl birbirine!.
Sonra pişmanlık fayda vermez!.

Pek insanca

Karşılıksız sevebilirsen, bu dünyanın tuzaklarından korunursun.
Bazen evren bize zor ama gerekli dersler verir.
Bırakmak zordur!..
Ama aynı zamanda bir kendini sevme eylemidir.
Belki de en iyisi henüz gelmedi.
Sadece ona yer açacak cesarete ihtiyacımız var.
Uzun bir ömrün ve sonsuz nimetlerin olur.
Başkalarını anlıyorsan bilgili, kendini anlıyorsan bilgesin.
Kim iyi bir iş yaparsa kendi lehinedir.
Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. (Fussilet -46)
Başkalarına karşı zafer kazanan kuvvetlidir.
Kendi nefsine karşı zafer kazanan ise kudretli.
Nefes alış!.
Bilinç ile bilinçaltı, beden ile zihin arasındaki bağdır.
Ağzını ıslak tut, bağla dur!..
Yüzeyden merkeze, zatından şahsına b/ağlan-dur!..

Tek Yalnız Ben Değilim.

Aşırı empatinin sorununda insan.
Biz diğer insanların mücadelelerini anlarken.
Diğerlerinin bizimkini anlayamamasıdır.
Ve bunlardan biri.
Yazmak istesem yazsam, süslü cümle çok aklımda.
Ârzû hâlim yazıp anlatsam, bir tek cümle yok aklımda.
Hiçbir şey vermeyenin hiçbir şeyi yoktur.
En büyük talihsizlik sevilmemek değil!..
Sevememektir.
Kimsenin yakacak odun koymadığı.
Ama ellerini ısıtmaya geldikleri şenlik ateşidir.
Aslında beden, zihin akordu.
Yaşam, kader ahengi.
Bu nefesin görünmez ipleriyle bağlıdır.
Kişi nefes almaya, daha spesifik olarak nefes vermeye odaklanmalıdır.

Affet, hep aynı yerden geçip gitsin.

Bazen yazarsın ve kimsenin umrunda olmaz.
Bir anda bir hayata dokunursun.
Bir ruha yaklaşırsın, bir kalbi titretirsin.
Çok güzel ve bu kadarı yeterli.
Umut belki de gelecek sayfadadır.
Gözlerim güzeli takdir etme telaşında olmasın.
Yüreğim iyi olanı sevmekten vazgeçmesin.
Aşk, karşılıksız sevgiyi soluyanın farkındalığıdır.
Her gününüzde asla eksik olamayacak bir şey vardır.
Ana malzeme her zaman sevgidir.
Başkaları sevmiyor diye, sen sevginde cimri olamazsın.
Zira bu davranışın insanlığa indirebileceğin en ağır darbe olur.
İnsanlığa yapabileceğin en büyük haksızlık olur.
Yaptığınız her şeye, her hareketinize, her düşüncenize sevgiyi koyun.
Hayat size gülümseyecektir.

Kapatma kitabı

Gönlü temiz olmayana gönül ehlidir diyemem.
Gönül ehillerinin birbirlerini bilmemesi insafa sığar bir iş değildir.
Bütün yaratılanların şerrinden Allah'ın noksansız kelamlarına sığınırım.
Bir nefes sıhhat, sıhhatli bir nefes dilerim.
Ben derdimi yürekte daha ne kadar nasıl saklayabilirim?..
Sâdece kabuğunu değiştiriyorsun için hep aynı.
O da şöyle der!..
Rabbim!..
Dünyada gören bir kimse olduğum hâlde, niçin beni kör olarak haşrettin?..
Gitmekti bizim payımıza düşen.

Yitik düşlerim.

Geç kalmamanız için saatin içine daha fazla kum koyacağım.
Ve sen hep mavi kal diye gökyüzünün beyazını sileceğim.
Güneş ışınlarını seni okşasınlar diye parlatacağım.
Ve ben size safran kokulu papatyalar boyamak istiyorum.
Yalnızca evet diyen birçok papatya.
Çoban yıldızının notudur teheccüt vakti Huu deyince, zöhre yıldızı, seni seviyorum der, görene aşk olsun.
Henüz gitmiyorum, yeni gün daha yeni başlıyor.
Sessiz sedâsız bir köşeye çekilip yaşamak lazım.
Bir anın geçiciliği onu hafızada ebedi kılan şeydir.
Rızık yalnızca mal değildir!..
Sevmek, sevilmek.
Ve iyi insanlara denk gelmek de rızıktır.
Çoğu zaman kaybederek kazanırsınız, sonradan fark edeceksiniz.

Külliyen zarardayız.

Belki de teheccüt vakti bir dualık mesafe kalmıştır o çok istediğin şeye.
Ey hiç!…
Bir hiç uğruna hiçe sarılma hiç.
Hasret bırakma kollarını sevgiliye sarılmaya.
Öksüzlük, yetimlik zordurz
Ey Garib Çoban, şems vakti geliyor, erenler demine Huu deee semaha dur alemler gibi vazgeçme!..
Âgâh ol!..
İyi olan iyiyi, kötü olan kötüyü bulur.
Nitekim hadis-i şerîfte!..
Allah'ın bir meleği vardır ki ehli ehline sevk eder. buyrulur.
Şems vakti gölgeler gidiyor; ben kalıyorum.
Hayattan geçerken uğrayanla, ahirete sana gelmek için teheccüt vakti yola çıkan bir olmaz.
Hasreti bize bıraksanız, canım erenlerim, hasret çektiririz hasrete teheccüt vakti.
Allah'ım bize doğru zamanda, doğru yerde, doğru kapıları aç, vesselam.
(Y.ed - Rahmanın Sofrası Albümü)