Zaman içinde insan Şiiri - Derya Avşar

Su misali akıp giden zaman
Parmakların arasından süzülür
İnce düşlerin perde arkası aşklar
Arkandan el sallayarak bakar

Avuçiçi gülüşler serpiştirilmiş
Dallarından çiçek vermez güller
Gölgede saklı güneş ışık saçmaz
Ateşi sönmüş köz alev almaz

Eskimiş zaman kırığı dostlar
Uzağında bakar elini tutmaz
Göz pınarın damla damla akar
Mendil uzatıp da silenin olmaz

Yorgun bedenin ağır gelir sana
Sığmaz olur dört duvar arasına
Göğün mavisi yeryüzünü örtmez
Denizin kıyısı artık haz vermez

Yıllanmış şarap misali insan
Kainatın boşluğunda kendini arar
Zamanla durulur/bulur kendini
Tartar/biçer yinede tutturur dengini

Zaman içinde insan gelir geçer
Herkes kendince bir yaşam seçer
Yaş ilerledikçe ömürden ömür biçer
Zaman gölgede saklıdır insan göçer

Yılların yorgunluğu çökertir belini
Savurur kasırgası eleğinden/emeğini
Derin düşünceler belleğinde belirir
Kıskıvrak yakalar ömrün son demi

Yadsınamaz bir ömür gelir geçer
Toprak ananın göğsünden süzer
Ölümü içer gibi azrail taarruz da bekler
Gözüne iner siyah beyaz perdeler, film biter...

Tarihi: 21/07/2022