Zaman-ı Yorgun Şiiri - Kader Çelebi

Öyle bir sızı var ki içimde... Hani eskimiş kaldırım taşlarını anımsarım yüreğimde Bir yığın yorgunluk var; kalbimin ücra köşesinde Yalnızım bak,ben hep yalnızım! Ezip geçiyor beni rüzgar vurmuş kaldırım Bu gece sokaklar yağmurlu meşale Bak şimdi yine o varoş sokaklarda yalnızım Yalnızım yine yalnızım Yalın ayak yürüyorum gecelerde, Yağmurlu derin,sessiz gecelerde Bir şarap misali kıvranıyor her yanım Zor gelmiyor artık... Bedenime saplanan şarapnel parçaları Acı vermiyor sanıyordum.... Hayatla,aşkla,intikam alırcasına... Yüreğimin o katı ritmi Yaralıyor beni gün geçtikçe Şimşekler çakıyor bedenimde Bir kez daha,beni çiziyor zaman... Bir kez daha anladım Zaman-ı Yorgun... Bir kez daha haykırmak haykırmak... Çırılçıplak sokağa çıkarak... Haykırmak.... O kadar yorgunum ki... Adeta beni okşuyor zaman Tutsak edildiğim o an! !