Zaman I Şiiri - Özgür Boz

Zaman, simsiyah izler bırakarak
ardında geçip gitmektedir.
Odalarda, boyalı camların ardında
Solup gitmektedir her gece
İnsan olmuşluğumuz.

Caddelerden gelen sesleri dinleterek
büyütüyoruz çocuklarımızı.

Bağıra çağıra acı çekiyoruz,
ve bu büyük yenilgilerin tanığı
gecede,
Yaşamak tuvalet kuyruklarında
bekler gibi...

Bekle...Bekle...Bekle...

Bağırıyoruz hep bir ağızdan
Baharmış, yazmış kaldırıp atıyoruz.

Kim biliyor ki neyi beklediğini...