Naif davranışımsın, hediye güllerin en hoş kokususun.
Budaklanıp yeşeren ağaçlar, fırın misali yüzü kızartan güneş ...
Yazarım onlara bakarak hiç susmayan bir sessizliğin ortasında.
Sen başarısız bir romanın en güzel sayfasısın.
Gençlik çoşkusuydu içimde kıpırdanıp duran çocuk.
Ordan oraya zıplarken, altınlarımı sıçrayarak uzaklaştırır benden.
Altın misali zamanı vadediyorum, balçıktan eylemlere.
En dolu boşluğum, atladığım zaman düşemediğim göçüktü belki de.
Kayıt Tarihi : 5.3.2024 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!