Zaman Hep Aynı Yerde Takılı Kalır

Sesler karışır karanlığa
Renkler karışır günün ilk ışıklarına
Haklı olmanın gururu karıştı
Gözyaşlarıma
Bilmem becerebiliyor muyum
Seni gerçekten anlamaya
Dondurmak isterdim zamanı
Elimde olsa!

Pusu kurmuş özlemler
Sesler, soluklar karışır karanlığa
Renkler karışır günün ilk ışıklarına
Sindirebilmek erdemdir yenilgiyi
Haklı olmanın gururu karıştı
Gözyaşlarıma...

Acı yumağına gömüp içimi
Uzaklaşmak istedim sensizliğe
Duvarlara çarpıp dağıldı yalnızlığım
Her şeyi yok saymak istedim
Yüreğim alevden
Gözlerim okyanustan
Tenimin sıcaklığı güneşten kavrulmakta...

Başedemediğimde aklımı kaçırmaktan korkmak
Vazgeçmek ya da tüm benliğimden
Hayalinden sessizce uzaklaşmak!

Sevmek ağır geliyor bazen insana
Küçücük yürek taşıyamıyor yalnızlığı...

Rüzgarın kanatlarına takıldım sonra
Esintisinde kımıldar gibiydi yelkenlerim
Yine bir yel esintisinde
Yine başka denizlerde
Kelimeleri buldum parçaladım
İçimde yaşadım tümceleri...

Yaşamak da yanılgı degil mi zaten?
Ne günler geçer, ne geceler yarım kalır
Zaman hep aynı yerde takılı kalır.