Zaman Gelir Devran Döner

Çekilmez gam, keder var içimde, savaş şiddetiyle
Vurulmuş, delinmiş her yeri yara bere
Pare, pare
Kan kusan dağları
Vadileri
Harman çeperleri
Çiçekleri
Kurşunlanan
Toprağı kan kızıl olan
Yerde
Kan oluk, oluk
Bağrım paramparça
Yoksulluk
Bir yanda
Karanlık bir yanda
Beni
Sırtımdan vuran
Kahpe felek
Bir yanda
Ey acı
Zaman gelir
Devran döner
Senide vururlar elbet
Postal kuşanan
Pusulası bozuk
Hançer
Seninde
Şakaklarından kan damlar
Bir gün
Kanayan yaranın
Kanı pıhtılaşır
Kurur üstünde
Soluksuz kalır, taşkesilirsin
Ey doymak bilmeyen doyumsuz acı
Özgürlük şiirlerin altında, sen bir gün ezileceksin

Şimdi, acı çeken yanımla, yaşamı boşaltılan
Her bir köşesi, her bir yanı
Korku dolu
Toprakların mazlumuyum
Can kurban
Akşamlara yas tutan
Yaram çok derin
Ah keşke
Acıya kardeş olmuş
Çığlıklarımın dili olsa
Anlatsa
Etrafımı çevreleyen
Engerekleri
Çıyanları
Akrepleri
Yakıp, kavuran yangını
Boynu bükük gülleri
Unutulan çocukları
Diyarbakır'ı
Muş'u
Hüznü
Bozuk zamanı
Asi yüreğimin şahlanışını
Zalimlere secde etmeyen feryadımı
Bizi bize yabancılaştırmaya çalışanlara, olan öfkemi

Kalbimden süzülen, sonsuzluğa açılan mavi gökyüzüdür
Bir küheylan gibi, dörtnala koşan
Gecenin karanlığı çözen
Tanyeri kızıllaşırken
Yerle kucaklaşan
Gündür
Acımı dindirecek
Tohum toprağa
Umut yüreğe düşerken
Fedakârlığını yücelten
Gönül
Selâm vermez
Soysuzlara
Özgürlük tohum
Mevsimsiz
Zamansız uyanır
Sevda gibi
Aşk gibi
Kök salar yüreğe
O güzel yürek
Hayran olduğum
İç ısıtan gönül demliğidir
Yaşamın tadı-tuzu olan, kalpte aşk, yürekte vicdandır o

Mehmet Çobanoğlu
09.10.2021
İstanbul