İlk defa bu yazın güzel bittiği söylenebilir...
Aylardan haziran, cilveli serçeler kayıp.
Denizin dibi genç, cildi kırışmak üzereydi.
Kalp kıyısında söylenen şarkılar,
Dalgalarla gelen hüzne çareydi.
Karasevda patlaması yapan aylak bir bulut,
Işık hızında suya indirilen büyülü bir halat,
Ve kısık gözleri yakan parlak bir umut,
Hasretin dineceğini tasvir etmekteydi;
Zaman geçtikçe.
İlk defa bağ bozumuna tutulduğum söylenebilir...
Gözlerinin zevâhiri üzümdendi senin.
Sen kördün, ben sarhoş,
İhtirasın ışığı seni benden korudu.
Çünkü karanlıktaki kalbimdi,
Senin bir ömürlük mahzenin...
Söğüt ağacının altında, yine bir yaz gecesi,
Tesbih yaptım elime, gökteki inci tanelerinden,
Toparlanırdı karışık duygularımın her hecesi,
Uzun bir yalnızlık çektikçe.
Oysa bir insan da bir insanı toparlayabilir,
Ve kalp salkımları birbirine dolanır,
Zaman geçtikçe.
Kötü biten bir aşkın başlangıç olduğu söylenebilir.
Bazı kapılar daha sert kapanır kalbimde.
İçimde kalır biraz gürültünün etkisi,
O hassas ses dönüşür ezgiye,
Bazen gitar teliyle dikilir yara izi…
Bana geç kalman aslında daha iyi,
Bahtınla diriltilir kuma gömülen goncalar.
Kesişip durduğu gibi akreple yelkovan,
Her bir dakika kalbimden geçersin.
Armonimi duymalısın elimi tuttuğun an.
Bir arşeyle kalbimi çalmaya başladığında,
Başını omzuma koyup, huzur bulursan,
Zaman duracak.
Kayıt Tarihi : 29.3.2019 00:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!