Zaman Geçtikçe Şiiri - Mehmet Bekir Nal

Ben doğanın içinde
Kendi doğamla iç içe!
Hayatın uzak bir köşesinde
Öteki ile aramda aşılmaz bir mesafe!
Dünü hatırlamak güç
Yarına kavuşmaksa mucize
Zaman geçtikçe kayar duygular
Savrulur düşünceler uzak iklimlere
Değişen ben, üzülen ben!
Yoğunluğum taşar dışarıya açılan gözden!
Yaşanması gerekeni önüme koyan
Acı lokmaları boğazıma dizen
Beni dikenli yollara düşüren
Bu acımasız hayatla dans etmekteyim yeniden!