Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Açık yüreklilikle ifade etmişsiniz.Kim olsa korkudan aynı şeyi yaşar.Güzel şiir yüreğinize sağlık.Hoş ve akıcı.Hikaye gibi.
Eh be üstat... Hani korkudan düşünemediniz. Köye gelince de mi düşünemediniz sevgiliyi?... Pes doğrusu. Bari biraz romantizm olsun diye, onca korkunun içinde yine de seni düşündüm deyip gönlünü alsaydınız sevgilinin...
KUTLADIM ÖZÜ SÖZÜ BİR ŞAİRİ VE KALEMİNİ ESENLİKLE...
karanlık korkusu maalesef herkeste var,
aydınlık yarınlar dileklerimle güzel bir
şiir okudum,yüreğinize sağlık.
hımm , hiçç fena değil ama aradaki bazı mısralar ve özellikle son iki mısra şiirdeki büyüyü bozacak şekilde... kulak tırmalıyor... ee ama alışılmışın dışında...bu sayfaya tekrar geleceğim....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta