Yağız bir delikanlıydı boylu poslu
Bıyıkları yeni terlemiş
Gözü pek cesur
Dünyayı o yaratmış
Narin mi narin genç kız
Giymiş mini eteğini
Gözlerinde sürmesi
Yanakları al al birde pudralı
Ayaklarında annesinin ökçeli ayakkabısı
Yüreklerinde bir çarpıntı
Dalgaların kıyıyı döverken çıkarttığı ses kadar gür
Gözlerinde bir pırıltı
Ay ışığını kıskandıran
Yolları kesişti
Dil lal oldu
Gözler konuştu, indiler yüreklere
Damla damla çoğaldılar
Sonra elleri kavuştu
Tenlerinde bir sıcaklık ki sorma
Hissettiler işte o an aşkı
Bu kadar mıydı aşkın tanısı?
Hayat böylemi pembeydi
Hemde toz pembe
Destanlara konu aşk kolaydı yüreklerde
Yok muydu bu aşkın acısı?
Sessizlik bozuldu ansızım
Zaman fısıldadı kulaklarına
Daha zamanı var...
Daha zamanı var...
Elinle yaptın boyunla çekecen,
Ne etseler mutlak boyun bükecen,
Analıktır kötü olur dediler.
*****
Ben istedim huzurlu mutlu hane,