zaman en eski elbisemdir benim
giydikçe yeni kalan
doru bir sağanaktır
fotoğraflarla yunduğum
donmuş tebessümlerin gözü yaşlıdır
tünelin öbür ucundan
tanıktır makinalar
tanır yırtık pabucumdan
aşk pırtıklarını yamadım
çiçek toplayıp ruhumdan
her fotoğraf aynı türküyü söyler
sanki hep kalandır
gidenin ardından
bakış bakış donan
zaman en eski elbisemdir benim
giydikçe yeni kalan
tanıktır makinalar
tanır yırtık pabucumdan..
Kayıt Tarihi : 28.10.2011 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Usta Diriker](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/28/zaman-en-eski-elbisemdir-benim-2.jpg)
Şiir okudum teşekkür ederim.
Saygıyla.
nasıl öldürdük onca şiiri!
sensiz;
ne Yusuf olabildim ne köle,
sevdasız;
heryer kuyu, heryer çöl...
zaman diyorsan zama/sızım...
.........
kutlarım sayın USTA
gerçekten ustaca...
TÜM YORUMLAR (4)