İçimde hüzünler biriktirdim, sevinçlerin yerine,
Nicedir uzaklarda gözlerim, gözlerinin hapsinde.
Tutunmak istediğim dallar şimdi elimde,
Sen sus, gözlerin konuşsun benimle.
Çırpınır durur çocuk yüreğim
Engin maviliklerinde denizin kaybolur giderim.
Bir sitem değil bu, çaresizliğim!
Sen sus, yüreğin konuşsun benimle.
Sevginin tatlı telaşıyla yorgun kalbim,
Huzur arıyor huzur dolu göğsünde.
Minnetler biriktirdim sana sunmak için,
Sen sus, ellerin konuşsun benimle
Severken pembeydi tüm renkler
Pembe pembe yazardı seni kalemim
Pembeydi senin için kurduğum düşler
Sen sus, hayalin konuşsun benimle.
Çok istedim tutamadım sözümü
Hayat bir bilmece, yokmu onun çözümü
Sarıldım çarelere, kaptırmadım özümü
Sen sus, suskunluğun dertleşsin benimle.
Kayıt Tarihi : 11.4.2002 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Arifoğulları](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/11/zaman-duste-yiter.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!