Zaman Durur Şiiri - İrfan Karapınar

Zaman durur
Yıldızlar ilerler yeryüzüne
Bir gölgedir kimi zaman yalnızlık
Netameli bakışlarla çalkanır hayat
Hayal gemisinde titrek ışıklar
Şık elbiseler giydirir üstümüze
Fakat iğreti durur çoğu kez
Çoğu kez rüyaların renk cümbüşünde
Kaybolur gideriz
Ebedi bir krallıktır sisler ardında
Git gel ve gel git
Durmadan oynar cinnetimiz
Dalga geçer siluetimizle
Bazen gülmek de yaraşır ademe
Ağlamak kadar hünerli olmasa da hisler
Galebe çalar bir Dostoyevski romanına
İlkel ama içten ellemelerle
Dokunur kişi göz yaşlarına
Yetişir şiirlerle kendi cismine
Ömrün zelzelesidir gerçekler
Zifiri bir hikâyedir yansımamız
Bahçesi tarumar bahçıvanıdır dünyada
Biz insanlar oturur bekleşiriz
Taparak eyleşiriz
Duraksız yürüyüşünde yılların

Zaman durur
Kendiliğinden mi olur her oluş
Gençken kıymeti harbiyesi yoktur
Yaşam sarhoştur
Ta ki saçlar beyazlar
Ve titrer insan
Ta ki illetler bulaşır
Ta ki şatafatlı alem birden maske indirir
Çıplak ihtiyar korkunçtur
Ve titrer insan
Evren gülerek tükürür yüzüne

Zaman durur
Ömrün gurubu doğar
Zaman hünerli bir bekçidir
Ne varsa günden götürür
İmkansız renklerin ötesinde
Bahçelerine çekilmiş halayıklar yok olur
Tarumar gönül
Çoktan kinayelidir artık
İner gökten gece
Parçalar yürekleri
Gözlerden yaş iner
Sahilde nihavent dolaşır
Kalan günler ağlaşır
Kaldırımda hicaz inler

Bir huzurdur ki müdavim bahara
Yaklaşır ellerinde sümbüllerle mazi
Nice kadınlar uğrar hayale
Biteviye yalnızlık penceresinde
Aşklar dolaşır
Gönül seyreder
Dostlar dolaşır
Gönül of çeker

Kim bilir neyin hikâyesidir
Kaçıncı kez hicran
Tumturaklı saatler tükenmiş
Hüzün kudurgan saldırıda
Salıncağında sallanıyorken zaman
Kim bilir nelere gebe arda kalan
Dünya denilen fahişe
Nasıl da sarılmış bırakmaz bedeni
Ne tuzaklar örüyorken busesinde aldanış
Hiç bitmez
Hiç gitmez
Bir anlasa utanır insan
Bir anlasa tükenir
Ne var ki hep aynı ürpertiler
Hep aynı şiirler
Herkes Yunus olamaz
Cazibesinden kurtulamaz şehvetli dünyanın

Zaman durur
Kahpe dokunuşlarıyla gece
Ay ışığında salınarak
Bize bizi besteler
Zaman durur
Ömür durur
Belki birkaç yıl ardımızdan
Dua edenler bulunur
Sonra
Pek çok fani gibi silinir gideriz yaşamdan
Tükenişimizi kimse görmez

Ama çoğu aynı nakaratta buluşur

temmuz 2012