Zembereği boşalmış saat gibi durmuştu..
Hatırlanmayı özlüyordu, unutulmuşluk.
Ölüm sessizliği ile örtük her şey susmuştu,
Kurulmayı bekleyen hayatın içi bomboştu.
Sonsuz karanlığın bilinmez enerji katmanı,
İçimizde sönen ışık gibi, siyah görünür.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman