Zaman durmadı Şiiri - Can Taş 3

Takvimler tekrarladı kendini, saat zamanı durduramadı.
Zihnimin bir köşesindeki seni, takvimler dahi silemedi.

Bir ölçüsü yok sevmenin; olsaydı eğer, unutmak da mümkün olurdu. Beş senenin ardından
unutamadım doğduğun günü, en basitinden — parmaklarımın altında olan, ama hiç dokunamadığım
numaranın rakamlarını.

Seninle ilgili en ufak şey hâlâ aklımda. Ben takvimlere yenildim, kırmak da yaramadı saatleri.
Saat durdu da,zaman durmak bilmedi bir türlü.

Hep “unutuyorum” diyorum, bu sefer başardım sanıyorum;
tek fotoğrafını görmek yetiyor başa dönmeme.

Hiç de pişman değilim aslında bu hâlimden,
çünkü sen varsın gecemde, gündüzümde,
duamda, aslında her anımda.