Zaman dostları unutturdu
Kapın çalınmasa hayaldir yaşamak
Dertler çoğaldı
Yar arkasına bakmadan
Bir veda sahnesinde unutuldu
Ellerinin hayalidir susuzluk
Çölde yürümeyi öğrenememek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
