Zaman dondu Şiiri - Serhat Fidan

Acılarım dondu
Kederler geçmez
Zaman geçmez oldu
Zamanın doğumundan beri
Gözyaşlarım dinmez oldu

Akrep ve yelkovan zamana yeni düştü
Saatler geçmez oldu
Yıllar bitmez oldu
Gönlüm senle doldu
Hayat acılarla dolu

Nefeslerim nefse döndü
Nefslerim acıyla doldu
Yüreğim yandı
Yandım ben
Yüreğime saplananlar geçmez oldu
Zaman donduğundan beri
Acılar geçmez oldu

Şehir şehir gezdim bitmedi yollar
Diyar Diyar gezdim bitmedi acılar
Yandım dedim
Tükendim dedim
Bittim dedim
Ne yandım
Ne tükendim
Ne bittim

Sokak sokak dolaştım
sırtımda nefsim
Aklımda bir korku
Birin birini unuttum
Yüzüm toprağa bulandı

Zaman acının orta yerinden durdu
Öldürdüm beni
Dirildi nefsim
Kıyama durdu gönül odam
Secdeye durdu nefsim
Yalvardım yakardım
Tutuştum öldüm...

Zaman değilmidir ki alıştıran
Zaman değilmidir ki sonsuzluğa kavuşturan
Zaman değilmidir ki ölüme mahkum eden
Acılar salan
Gönlü yakan
Ölümü öldüren

Avuçlarımı açtım seni diliyorum
Kollarımı açtım seni bekliyorum
Gönlümü yardım seni arzuluyorum
Ey sevgili
Virane gönlüm
Yokluğunda cehennem
Sol yanımda dumanlar
Hasretinden kırılıyorum