Zaman Doldu Şiiri - Zümrüt Bektas

Zaman doldu
çekip gittin sen
ve öldü aşk.
Bak,
her ayrılık mevsiminde olduğu gibi
ruhuma kar yağmakta
tüm renkler beyazda şimdi.
Sensiz hiç tanımadığım sokaklarda
ağır ağır yürüyorum.
Rüzgar yanlızlığın senfonisini çalıyor.
En önde bir kutu içinde yüreğim,
ardından umutlarım ve sevdamla
kapısına geldiğimde mezarlığın
Dostlarım kesiyor önümü
Her bitiş bir başlanğıçtır diyorlar;
oysa ben biliyorum
Sende sonra senden başka
hiçbir aşk ışıldamayacak gözlerimde
Öylesine yorgun ki bedenim
O’nu orda bırakıp gidiyorum