şimdi zaman durmuş yokluğuna.
musebbibi benmişim gibi sanki.
bu ağır gidişin ve bitişin.
zaman direniyor.
ve akrep savcı olmuş yelkovan hakim.
saniyeler savunamiyor beni.
haklisin benimde suçum var
ey zaman .
bir gitme diyemedim oysa demeliydim.
gitme gitme diye.
ama ben o giderken
üzerime yıkılan dağları izledim.
ve sönmeyen ateşleri.
hayat da böyle bir sey işte.
doğum ve ölüm arasında geçiyor zamanla.
çareler kendilerine çaresiz.
bana ne yapsın.
kir pas icinde kalsakda
özümuz durudur paktır.
herbirimiz birer çocuktur aslinda.
zaman bize acımasızlığı
henüz öğretmemişken.
yine zalimce vuruyor can evimizden.
Sefa ÇELİK
Sefa ÇelikKayıt Tarihi : 5.12.2022 14:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!