Yasamı bılırdım hayatı bılmezdım
Ayakta kalmayı acı dostlardan ogrendım
Dost sanırdım asla kendımı korumazdım
Insan dedıklerımden ınsanlıgımı kaybettım
Hayat benı kandırdı huzur vermedı
Huzuru aramaktan yuregım yetmedı
Kısa zaman dılımı dedım uzun surmedı
Mutluluk derken zaman musade etmedı
Yuregıme sordum sevgiye zaman kalmadı
Sevmek ıcın yuregımde sevgı ask almadı
Yuregımı sevecek yürek kapımı çalmadı
Asktan sevgiden aglamaktan gözde yas kalmadı
Hayat ıcınde dostluğunla mutlu yasarım
Elını uzattığında tereddütsüz hemen koşarım
Yuregımdekı çırpıntıya ben dahı şaşarım
Hayatı toplayıp çıkarmayı senden ogrendım
nokta
Metin Ömer GüvenKayıt Tarihi : 27.10.2024 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!