Zaman Denizinde Yalnızlık

Zaman denizinde hayat insana
Yalnız bir süreç gibi gelir
Geceler ıssızlık içinde uzun,
Gündüzler beklediği için bayat,
Zaman denizinde fırtına rüzgârla sözleşir
Alabora olur hayat

Zamana karşı insan hep kazandığını sanır
Zaman içinde kazandıklarımızın en anlamlısı,
Yaşamak için kazandığımız zamandı.

Servet tükenir, hayat tükenir, zaman tükenir,
Kazanılan ne varsa hepsi tükenebilir,
Tükenmeyen bir dostluk, birde kalıcı bir isimdir,
Uğraşınsan hayat sana
Tükenmez bir isim de verir

Karamsar olup rüzgârdan, yağmurdan
Nem kaparak şikâyet eden
İyimser olup her söylenene kanıp
Oyöne gidenler bilsinler
Yönünü belirleyecek olan insanın kendisidir
Gerçekçi ol zaman sensin,
Hayat seni senin gibi ister

Kaybedince üzülecek düşünceler edinme,
Kaybetmemeyi ahlaksız bir teklife değişme
Gerekirse kaybet
Verdiğin sözü tutarak yaşamak yakışır insana
Verdiği sözü tutamayıp yutanla yaşama

Zaman mahlûkuna meylini verip
Sermayeden etme zarar,
Zaman dehlizinde kaybolan insan
Kendini çok arar.

Üzenlerin üzüldüğü zamanda gelir,
Gelmez diye kula kul olanlar inanır,
Yüce adaletin zamanı işler
Kimin hakkı kimin yanına kalır

Rüyan başkalarının hayallerini süslüyorsa,
Sakın bunun peşinden gitmeyesin,
Kendi rüyalarının tuzağına da,
Başkalarının hayallerini düşürmeyesin.

Konuşan derdini anlatamıyor ki
Bilmem lala ne denir
İnsanlığın en büyük sorunu
Dinlememek ve anlamamaktır

Zaman yalnızlık denizi gibi,
Sular bulandı mı görünmez dibi,
Dibe vurmanın da bir fırsatı var,
Boğulmadan ayağa kalkacaksın gibi.

Önder Karaçay