Lal Şiiri - Mahmut Polat

yaz günü yağmur yağıyordu inceden
di'li geçmiş zamanların şarkısını söylüyordu
gözlerinde tanımadığım ifadeler
bir yalnızlık çöküyor etrafa
akşamın gölgeye benzeyen karanlığıyla beraber
öylece susuyordun

saçak diplerine tünemiş
iki garip kuştuk seninle
kararsız
ve yorgun
sonsuz bir yalnızlık duyuyorduk içimizde
kekremsi
buruk

bir yağmur yağıyordu inceden
di'li geçmiş zamanların şarkısını söylüyordu
ıslak bir yılan sızıyordu aramıza
gözlerinde efkar efkar
yağmur
durma n'olur
bizi gözlerimizden vuracaklar

bilemezdim ayrılıklar böyle sessiz gelirmiş meğer
diller lal olur
anlamını yitirirmiş bütün sözcükler