Çok şey öğrendim anlamsızca geçirdiğim onca zamandan
Yolda yürürken tanımadığım insanlara bile selam vermeyi
Hiç etrafıma bakmazdım yürürdüm, oysa
Yol boyunca umarsızca gülümserdim boş kaldırımlara
İlk kez arkamı dönmedim yürüdüm nedense
Gerçek ile yalan arasında nefes alamadım,durdum.
Güneşe ellerimi iki yana açarak nefes almayı hatırladım
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta