En derin acıyı maziye gömen,
Gözyaşı kurutan zaman değil mi,
Coşkun bir pınarken çöllere dönen,
İnsana teselli zaman değil mi.
Varlığı yokluğu bağrına basan,
Sevgiyi nefreti beraber satan,
Kapılar kapatıp kapılar açan,
Dertlerin ilacı zaman değil mi.
Yürekte yangını buza çeviren,
Yıkılmaz dağları bir, bir deviren,
En zalim insanı dize getiren,
Hasreti bitiren zaman değil mi.
Kayıt Tarihi : 1.3.2004 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!