Zaman damlası 2 Şiiri - Akif Tütüncü

Dokuma tezgâhında ki
Fırındılar

Buzdağlarını ördüler

Kalıp dışı
Bir aşk hikâyesi yaktılar

Kalpleri
Duvardaki yazılarında atardı

İsmet paşalıydılar
Komşularımdılar

Baharları erik kokardı ulaşamayacağım

Evlerinde gizli gizli kitap okurlardı
Yasaklı

Ruhları vardı topraklarının
Gün doğmadan aydınlanırdı karıncalara
Emeği biriktirirlerdi aydınlığa
Mektupları tutunamayanlara söylev
Kiraz

Kırmızı hayalleri vardı
Bir mevsim olgunlaşmasını beklerlerdi meyvelerinin

Akşam döner mi diye bekledikleri oğulları vardı
Ölmeden gelmek ödüldü
O zamanlar

Eski kahramanların hikâyesini anlatırlardı akşamları
Tek siyah beyaz televizyona sahiptiler

Komşularımdılar
Yoldaşımdılar

Beklerim erik kokuları koksun diye yüreğime