Hep koşturduk durmadan,
Yakalamak için çırpındık yılmadan,
Peşinden koştuğumuz zaman..
Durun biraz
Durun..!
Zamanmı yoksa bizi koşturan?
Koştukça, ilerledikçe,
Soldu bütün renkler..
Oysa başında ne kadar da cıvıl cıvıldı,
Ne kadar ahenkliydi renkler,
Güneş ne kadar da parlaktı bu kadar ilerlemeden..
Şimdi gözler sadece yeşille,
Kulaklar denizle,
Burun toprak kokusuyla arkadaş,
Eğlenceler ise oldukça mat..
En amansız denizlere,
Fırtınada açardık yelkenleri..
Şimdi kruvazör gelse,
Çekemez kalbimi bu limandan..
Oysa delice koşmamak lazımmış peşinden,
Ters yönde ilerlemişiz bunca zaman,
Durmak lazımmış,
Ansızın,
Olduğun yerde,
Ve etrafına bakmak
Etrafındakilere bakmak
Ve farkında olmak..
Zaman buradaymış meğer…
Kayıt Tarihi : 3.11.2014 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!