Zaman Bizim İçin Çark Ediyor Şimdi Son H ...

Sürgünde yine yüreğim düşler firari gecemden.Bir yazgı belki bu, sonu gelmeyen bekleyişler...

Belki, umarsız çıkarsız teslim olmak,hüznü yüreğime döküp, üstüne ebedi mezar kazan ve beni bomboş bir ruhla ulu orta bırakana…

Beklemek…

Sonu gelmeyen saatlere teslim etmek ruhunu.Kilitlenmek kavuşma anına.Soyunup atmak üstümüze yapışan yalnızlıkları,yırtınıp çıkmak karanlıklardan

Ve

Yitik bir tebessümle senin şehrine yol almak…
Çiçek açmak senin dallarında…
Kış hüküm sürerken, baharı koklamak senin mevsiminde
Dünya döndükçe,sende açmak, sende soldurmak baharları...

Uzanıp kuytularına yüreğinin, sığınmak en tenhalarına.
Acıları gömüp, kederlere yol vermek...
Bir şafak vakti, güneş olup senin gününe açmak
Gece olup senin gözlerinde soldurmak günü
Ve
Tüm şehir uyurken karanlığın koynunda,
Sessizliği yırtarcasına haykırıp
İçimden geldiği gibi
“seviyorum” lu cümlelerle savrulmak sana

Gel şimdi tut ellerimi.
Tılsımı çalıp geceden, sessizce yüreğine yazdıklarımı oku...
Ve anla
Sakın susma, ver yüreğinin dizginlerini usulca
Bak
Zaman bizim için çark ediyor şimdi son hızla…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI